Kantonrechter Amsterdam heeft op 3 juli 2013 bepaald dat een totaalvordering van meer dan € 25.000,– bij de kantonrechter niet kan worden opgesplitst in lagere bedragen om zo binnen de competentie van de kantonrechter te blijven. Gevorderd was een bedrag vermeerderd met buitengerechtelijke incassokosten en de wettelijke handelsrente. Het te vorderen totaalbedrag aan facturen was echter meer dan de competentiegrens van € 25.000,00. De eisende partij wenste haar vordering in de procedure echter niet te beperken tot het maximale bedrag van € 25.000,00. Zij vorderde betaling van € 17.183,60 aan hoofdsom, ‘teneinde in een kantongerechtprocedure een beslissing te krijgen over de vraag met wie de overeenkomst is gesloten’, kennelijk met de bedoeling om in een latere procedure alsnog het restant te vorderen.
De kantonrechter overwoog dat niet in geschil is dat de vordering de competentiegrens van € 25.000,00 overschrijdt. Dit betekent dat niet de kantonrechter, maar de rechtbank, Afdeling Privaatrecht, bevoegd is om van de vordering kennis te nemen:
Knippen
‘Anders dan Rond Consulting kennelijk voorstaat, is het niet mogelijk een vordering van meer dan € 25.000,00 als het ware op te knippen in kleinere bedragen, om zo binnen de competentie van de kantonrechter te blijven. Nu Rond Consulting heeft verklaard haar vordering niet te willen beperken tot het bedrag van € 25.000,00, zal de kantonrechter zich onbevoegd verklaren om van de vordering van Rond Consulting kennis te nemen. De kantonrechter zal de zaak in de stand waarin die zich bevindt verwijzen naar de rechtbank Amsterdam, Afdeling Privaatrecht’.
Grens van € 25.000,00
Als een totaalvordering inclusief rente en kosten boven de grens van € 25.000,00 uitkomt dan zal men deze, als men de vordering indient bij de kantonrechter, definitief moeten beperken tot € 25.000,00, bij gebreke waarvan de zaak wordt doorverwezen naar de sector civiel van de rechtbank. Daarbij is vertegenwoordiging door een advocaat verplicht.
De eisende partij had er ook voor kunnen kiezen om in eerste instantie bij de kantonrechter betaling van een beperkt aantal facturen te vorderen, en in een latere procedure het restant, als dat tenminste opweegt tegen de dubbele kosten.