Werkweigering is op zich een reden om een werknemer op staande voet te ontslaan. Maar kan dat zomaar zonder waarschuwing? Onze arbeidsrecht specialist in Amsterdam, Mr. Paul Snijders, licht aan de hand van rechtspraak toe of een ontslag wegens werkweigering kans van slagen heeft. In een uitspraak kwam dit aan de orde.Â
Niet voldoen aan een redelijke’ opdracht van een werkgever
Werkweigering komt neer op het weigeren van een ‘redelijke’ opdracht van een werkgever. De werkgever heeft immers in het kader van de gezagsverhouding in een arbeidsovereenkomst een instructierecht. Het moet ik wel gaan om een redelijke opdracht. In het kader van goed werknemerschap moet een werknemer dus gevolg geven aan een dergelijke opdracht. In dit geval had een medewerker geweigerd te gaan bezorgen in de Kia (in plaats van de Citroën die zij normaal gebruikte), waarop de medewerker wegens werkweigering op staande voet werd ontslagen.
Ontslag wegens werkweigering geldig bij een dringende reden
Uitgangspunt bij een ontslag op staande voet is dat op grond van artikel 7:677 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek (BW) ontslag wegens werkweigering alleen geldig is als daarvoor een dringende reden is. De kantonrechter moet echter bij de beoordeling van de dringende reden alle omstandigheden van het geval in aanmerking nemen. Daarnaast moet er bij ontslag wegens werkweigering onverwijld worden opgezegd en moet de dringende reden onverwijld worden meegedeeld aan de werknemer. Onverwijld betekent dat dit direct of zo snel mogelijk moet gebeuren. Het gaat er daarbij om dat het voor werknemer onmiddellijk duidelijk moet zijn welke eigenschappen of gedragingen voor de werkgever aanleiding zijn geweest voor het beëindigen van de arbeidsovereenkomst.
Ultimum remedium: werkgever moet eerst officieel waarschuwen
In dit geval vond de kantonrechter dat er geen sprake was van een rechtsgeldig ontslag op staande voet. In dit geval was immers niet gebleken dat de werknemer  vaker geweigerd had om haar werk uit te voeren, dan wel dat zij ook vaker had geweigerd als zij de Citroën mocht gebruiken.
Het ontslag op staande voet is volgens de kantonrechter een ultimum remedium. Daarom had het in die omstandigheden op de weg van de werkgever gelegen om de werknemer eerst officieel te waarschuwen. Zij had in plaats daarvan niet direct de zwaarste sanctie in mogen zetten. De kantonrechter oordeelde dat het gegeven ontslag op staande voet niet voldoet aan de eisen van artikel 7:677 lid 1 BW en onregelmatig heeft plaatsgevonden. Dat betekende o.a. dat de werkgever een schadevergoeding moest betalen aan de werknemer.
Officiële waarschuwing bij ontslag wegens werkweigering
Voor werkgevers is het vaak verleidelijk om een werknemer te ontslaan als deze niet op het werk verschijnt. Echter, zoals uit deze uitspraak blijkt, is het niet verstandig omdat meteen te doen zonder dat aan de werknemer een officiële waarschuwing is gegeven. Pas als na ontvangst van die waarschuwing blijkt dat de werknemer wederom weigert om de bedongen werkzaamheden uit te voeren, kan worden overgegaan tot ontslag op staande voet. Uit deze uitspraak blijkt overigens ook, dat een opdracht redelijk moet zijn. Dat betekent dat niet elke werkweigering al voldoende is om een werknemer ontslag op staande voet te geven.
Contact met advocaat arbeidsrecht Amsterdam over ontslag op staande voet wegens werkweigering.
Zoek je betrokkenheid en een direct, persoonlijk contact met een ervaren specialist arbeidsrecht in Amsterdam? Bel onze gespecialiseerde advocaat arbeidsrecht en ontslagrecht voor vragen en juridisch advies over arbeidsrecht en ontslag op staande voet wegens werkweigering.