Loondoorbetaling bij ziekte: wat zegt de wet?
Volgens artikel 7:629 lid 1 BW heeft een arbeidsongeschikte werknemer in beginsel gedurende maximaal 104 weken recht op doorbetaling van 70% van het “naar tijdruimte vastgestelde loon”. Wanneer er in een arbeidsovereenkomst of cao niets specifieks is geregeld over loondoorbetaling bij ziekte, geldt automatisch artikel 7:629 van het Burgerlijk Wetboek (BW). Dit artikel bepaalt dat een werknemer bij ziekte recht heeft op 70% van het loon gedurende maximaal 104 weken. De werkgever is verplicht dit loon door te betalen, tenzij er sprake is van uitzonderingen. Dit met dien verstande dat indien het loon meer bedraagt dan het maximum dagloon als bedoeld in artikel 17 lid 1 Wet financiering sociale verzekeringen (Wfsv), de werknemer geen aanspraak heeft op 70% over het meerdere.
Maar wat valt er precies onder ‘loon’? En hoe zit het met bonussen of onkostenvergoedingen?
Wat valt onder loon volgens artikel 7:629 BW?
Volgens lid 8 van artikel 7:629 BW, in samenhang met artikel 7:628 lid 3 BW, wordt onder loon bij ziekte verstaan: het naar tijdruimte vastgestelde loon. Als het loon niet op tijdsbasis is vastgesteld, kan ook het gemiddelde loon als uitgangspunt worden genomen. Dit betekent dat extra’s zoals bonussen of vergoedingen niet automatisch onder het door te betalen loon vallen.
Uitzondering: de uitspraak ECLI:NL:RBNHO:2021:11785
Een interessante uitspraak hierover is gedaan door de kantonrechter in de zaak ECLI:NL:RBNHO:2021:11785. In deze zaak draaide het om de vraag of werkgever MSD verplicht was om tijdens de ziekte van een werknemer ook de SIP-bonus en onkostenvergoeding door te betalen.
De rechter oordeelde van niet. De werknemer had geen recht op deze extra’s op basis van de wet, cao of goed werkgeverschap (artikel 7:611 BW). De SIP-bonus en onkostenvergoeding vielen niet onder het wettelijk verplichte loonbegrip.
Wat is 70% van het maximumdagloon?
Bovendien geldt dat wie meer verdient dan het maximumdagloon, bij ziekte slechts recht heeft op 70% van dat maximumdagloon, en niet op het meerdere. Voor de vraag wat hier onder valt is van belang wat partijen hierover hebben afgesproken.
Een voorbeeld hiervan is ECLI:NL:RBZWB:2023:1309. Partijen twistten over de vraag wat er werd bedoeld met: “‘laatst genoten (dag)loon” zoal opgenomen in de arbeidsovereenkomst. Dat leek te duiden op het dagloon in de zin van artikel 17 Wfsv, maar de rechtbank dacht daar anders over:
“Dat betekent dat, bij gebreke aan overige omstandigheden die relevant zijn voor hetgeen partijen mochten begrijpen, de tekst van de arbeidsovereenkomst bepalend is voor de betekenis die partijen daaraan mogen toekennen. Naar het voorlopig oordeel van de kantonrechter heeft [eiser] op grond van die tekst mogen begrijpen dat zij bij ziekte 70% van haar laatst genoten salaris doorbetaald zou krijgen. Dit omdat in artikel 8.4 wordt gesproken van het ‘laatst genoten (dag)loon’ (onderstreping kantonrechter). Dagloon in de zin van artikel 17 Wfsv wordt niet genoten, maar vastgesteld. Het ligt daarom niet voor de hand dat in het artikel wordt verwezen naar het maximum dagloon als bedoeld in artikel 17 Wfsv. [eiser] heeft niet hoeven begrijpen dat met de term (dag)loon wordt bedoeld het maximum dagloon zoals wordt gehanteerd in deze wetgeving en door het Uwv.”
Contact met een arbeidsrecht advocaat in Amsterdam over doorbetaling van loon bij ziekte
Zoek je betrokkenheid en een direct, persoonlijk contact met een ervaren specialist arbeidsrecht in Amsterdam? Bel onze gespecialiseerde advocaten arbeidsrecht en ontslagrecht voor vragen en juridisch advies over loondoorbetaling bij ziekte.