Een arbeidsovereenkomst moet voldoen aan een aantal vereisten en partijen kunnen ook onbewust een arbeidsovereenkomst met elkaar aangaan. Artikel 7:610 van ons Burgerlijk Wetboek omschrijft de arbeidsovereenkomst als een overeenkomst waarbij de ene partij, de werknemer, zich verbindt in dienst van de wederpartij, de werkgever, tegen loon gedurende zekere tijd arbeid te verrichten. Â In dit artikel legt onze arbeidsrecht advocaat uit Amsterdam, mr. Krystle Aaron-de Bies, uit aan de hand van een arrest hoe wordt bepaald of sprake is van een arbeidsovereenkomst.
Uitleg van de overeenkomst
Partijen waren het niet eens over de kwalificatie van de overeenkomst. Volgens, naar eigen zeggen, de werknemer had hij een arbeidsovereenkomst, maar volgens de wederpartij was er sprake van een samenwerkingsovereenkomst. Om het geschil te beslechten gingen zij naar de rechtbank en vervolgens naar het gerechtshof.
Het hof herhaalt eerst de vereisten voor een arbeidsovereenkomst:
- loon;
- arbeid; en
- gezag
Indien de inhoud van een overeenkomst voldoet aan deze omschrijving is sprake van een arbeidsovereenkomst. Deze vereisten zullen niet altijd expliciet benoemd worden in een overeenkomst. Het is dus van belang om te kijken of de rechten en verplichtingen die voortvloeien uit de overeenkomst hiernaar terug te herleiden zijn. Het gerechtshof zal dus eerst moeten uitzoeken welke rechten en plichten voortvloeien uit de overeenkomst om vervolgens te kunnen bepalen of de overeenkomst een arbeidsovereenkomst is.
Bewijsvermoeden bestaan arbeidsovereenkomst
Volgens onze arbeidsrechtspecialist bevat ons arbeidsrecht een wettelijk vermoeden. Indien iemand ten behoeve van een ander tegen beloning drie opeenvolgende maanden, wekelijks en ten minste 20 uur per maand arbeid verricht, geldt het vermoeden dat sprake is van een arbeidsovereenkomst.
Geen arbeidsovereenkomst
Het gerechtshof oordeelde dat er geen sprake was van een arbeidsovereenkomst.
Er was een vacature geplaats voor een werknemer. Daar werd op gereageerd door de eiser, maar daarbij profileerde hij zichzelf niet als werknemer, maar als ondernemer. Daarnaast stelde de eiser zelf voor om een samenwerkingsovereenkomst aan te gaan. Zijn voorstellen werden echter geweigerd door het bedrijf. Desondanks begon de eiser wel met werken voor het bedrijf onder het mom van kennismaking. Voor zijn werkzaamheden stuurde hij facturen. Deze facturen stonden op naam het van bedrijf van de eiser. In de tussentijd waren er nog geen arbeidsvoorwaarden besproken zoals loon- en pensioenafspraken, geen fiscale inhoudingen voor loonheffing of afspraken over targets en vakantiedagen.
Met inachtneming van het bovenstaande was ook het gerechtshof van oordeel dat er tussen de eiser en het bedrijf geen arbeidsovereenkomst gold.
Contact met advocaat arbeidsrecht Amsterdam over de kwalificatie van een (arbeids)overeenkomst
Zoek je betrokkenheid en een direct, persoonlijk contact met een ervaren specialist arbeidsrecht in Amsterdam? Bel onze gespecialiseerde advocaat arbeidsrecht en ontslagrecht voor vragen en juridisch advies over arbeidsrecht, ontslag en de kwalificatie van de arbeidsovereenkomst.
