Advocaat arbeidsrecht over loonstop en loonopschorting in Amsterdam
Een loonstop of loonopschorting bij ziekte van een werknemer komt regelmatig voor, want reintegratie bij ziekte is niet vrijblijvend. Onze advocaat arbeidsrecht in Amsterdam geeft juridisch advies over loonstop en loonopschorting bij ziekte en arbeidsongeschiktheid. Een zieke medewerker moet redelijke instructies van zijn werkgever, die gericht zijn op reintegratie, opvolgen. Een werkgever mag het loon stopzetten als een werknemer weigert te reïntegreren. Deze bevoegdheid gaat ver, bijvoorbeeld bij een weigering om passend werk te aanvaarden. Mag het loon ook worden stopgezet als de werknemer een keer niet verschijnt bij de bedrijfsarts? Of als de zieke werknemer weigert om een kopje koffie met de werkgever te komen drinken? Hiervoor is de wet Poortwachter van belang.
Geen loon bij weigeren medewerking aan reintegratie
Artikel 7:629, derde lid onder d en e, BW bepaalt in welke gevallen een werkgever bij ziekte (helemaal) geen loon hoeft te betalen:
- voor de tijd, gedurende welke [geïntimeerde] zonder deugdelijke grond weigert mee te werken aan redelijke voorschriften of maatregelen die erop gericht zijn hem in staat te stellen passende arbeid te verrichten, en
- (ii) voor de tijd, gedurende welke [geïntimeerde] zonder deugdelijke grond weigert mee te werken aan het opstellen, evalueren en bijstellen van een plan van aanpak met betrekking tot zijn arbeidsongeschiktheid.
Voldoet een werknemer hier niet aan, dat kan de werkgever het salaris stopzetten en in het ergste geval zelfs de werknemer ontslaan.
Bedrijfsarts en loonstop: geen eenmalige gebeurtenis
Is elk niet verschijnen bij de bedrijfsarts voldoende reden voor een loonstop? Een eenmalige gebeurtenis is volgens Hof Amsterdam (29 maart 2016, ECLI:NL:GHAMS:2016:1172) niet voldoende voor een loonstop. Er volgt immers uit de wet dat er sprake moet van een zeker tijdsverloop, waarbinnen de werknemer heeft geweigerd zijn medewerking te verlenen bij reintegratie, aldus Hof Amsterdam.
Niet-verschijnen bij de bedrijfsarts: momentopname
Volgens het Hof Amsterdam is met het enkele niet-verschijnen bij de bedrijfsarts niet aan dit vereiste voldaan. Het niet-verschijnen is volgens het Hof slechts een momentopname, waaruit op zichzelf niet volgt dat sprake is geweest van ‘een zekere tijd’, waarin de werknemer zonder deugdelijke grond de in artikel 7:629, derde lid onder d en e, BW bedoelde medewerking heeft geweigerd. Een eenmalig wegblijven is in deze optiek dus geen doodzonde, vooral als de werknemer daar een goede reden voor had.
Deugdelijke grond voor wegblijven bij de bedrijfsarts
Dat de werknemer tweemaal eerder geen gevolg heeft gegeven aan oproepen om te verschijnen bij de bedrijfsarts maakt dit niet anders. Voor het wegblijven had de advocaat van de werknemer als verklaringen gegeven dat hij verhinderd was wegens afspraken met andere artsen. Daardoor had de werknemer een deugdelijke grond voor zijn wegblijven. Uit het niet-verschijnen van de werknemer bij de bedrijfsarts op die data, kan niet worden afgeleid dat hij gedurende zekere tijd zonder deugdelijke grond medewerking heeft geweigerd.
UWV deskundigenoordeel: geen sprake van verwijtbaar niet-meewerken aan re-integratie
Verder had de UWV-arbeidsdeskundige al geconcludeerd dat geen sprake was van verwijtbaar niet-meewerken aan re-integratie door de werknemer.
Gezien dit alles was de werkgever niet op grond van artikel 7:629, derde lid onder d en e, BW bevoegd om de betaling van het loon van de werknemer stop te zetten (loonstop).
Wegblijven bij verplicht bezoek bedrijfsarts geen reden voor ontslag
Rechtbank Amsterdam ECLI:NL:RBAMS:2016:1048, oordeelde al op 24 februari 2016 in een ontslagzaak dat het niet-onderhouden van contact met de bedrijfsarts, geen ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werknemer opleverde, omdat hij oprecht meende dat het mentaal niet mogelijk was.
Kortom, het (eenmalig) niet-verschijnen bij de bedrijfsarts, zeker als men als werknemer een goede reden heeft, leidt volgens deze uitspraken niet meteen tot een loonstop.
Verplichtingen van de zieke werknemer
Uit het bovenstaande blijkt dat er op een zieke werknemer verschillende verplichtingen rusten.
- Een zieke werknemer is allereerst verplicht om zijn werkgever er van op de hoogte te stellen dat hij door ziekte niet in staat is om te werken (ziekmelding).
- Verder moet de werknemer gehouden controle- en verzuimvoorschriften nakomen. Controlevoorschriften zien op de vaststelling of een werknemer arbeidsongeschikt is. Verzuimvoorschriften zien op het gedrag van de werknemer gedurende de arbeidsongeschiktheid. Hieronder valt de ook medewerkingsplicht jegens de werkgever of arbodienst tijdens ziekte.
Controlevoorschriften moeten schriftelijk en redelijk zijn
Niet elk controlevoorschrift is bindend.
- Controlevoorschriften moeten schriftelijk zijn en moeten in het verzuimrapport zijn opgenomen.
- Ook moeten de controlevoorschriften ‘redelijk’ zijn: niet onnodig belastend en met respect voor de werknemer.
- dat de werknemer op bepaalde tijden thuis is
- of de werkgever of arbodienst bezoekt.
- Rechtstreeks communiceren met de werkgever of het verlangen van periodiek contact is eveneens redelijk.
Koffiemomenten: een kopje koffie drinken bij de werkgever tijdens ziekte is ook een verplichting
Op grond van artikel 7:660a BW is [verweerster] gehouden om mee te werken aan haar re-integratie. Gelet op het rapport van de bedrijfsarts van 25 maart 2016 werd [verweerster] in staat geacht om vanaf die datum te starten met een wekelijks koffiemoment en 3 weken nadien met aangepast werk voor 2×2 uur. [verzoekster] heeft [verweerster] herhaaldelijk verzocht om voor het koffiemoment op kantoor te komen. [verweerster] heeft daaraan geen gehoor gegeven, ook niet nadat [verzoekster] tot een loonstop was overgegaan. In het deskundigenoordeel heeft het UWV geoordeeld dat [verweerster] in staat was te starten met de re-integratie zoals de bedrijfsarts had geadviseerd en dat de (re-integratie) inspanningen van [verweerster] onvoldoende waren. De kantonrechter ziet geen aanleiding om het rapport van de bedrijfsarts en het deskundigenoordeel niet te volgen. Voor het relaas van [verweerster] dat het rapport van de bedrijfsarts onjuist zou zijn, ziet de kantonrechter geen enkele onderbouwing. Het voorgaande betekent dat [verweerster] de op haar krachtens 7:660a BW rustende verplichtingen, heeft geschonden.
Het niet bij de werkgever op de koffie willen komen, ondanks herhaald verzoek, kan volgens de rechter dus worden opgevat als het niet willen meewerken aan een periodiek contactmoment met de werkgever, en gelden als het niet-nakomen van een re-integratie verplichting, met als gevolg een loonstop en mogelijk zelfs ontslag.
Laat u zich bij ziekte goed voorlichten over uw rechtspositie. De advocaten arbeidsrecht van WS advocaten in Amsterdam zijn gespecialiseerd juridisch advies bij ziekte en reintegratie.
Contact met advocaat arbeidsrecht in Amsterdam over loonstop of loonopschorting bij reintegratie
Voor meer juridisch advies over loonopschorting en loonstop bij ziekte kunt u contact opnemen met onze advocaat arbeidsrecht en ontslagrecht in Amsterdam mr. P.Chr. Snijders.
[ratings]